เพื่อน ในมุมมองของแบบของฉัน

คำว่า “เพื่อน” สำหรับคุณคืออะไรครับ? คนๆนั้นจำเป็นจะต้อง รวยล้นฟ้ามีเงินเป็นร้อยล้านไหม? จำเป็นหน้าตาดีระดับนางงามจักรวาลไหม? จำเป็นต้องมีชื่อเสียงยิ่งใหญ่ที่ไปไหนมาไหนคนก็ต่างพากันกรี๊ดกร๊าดไหม? แล้วคนๆนั้นจำเป็นจะต้องเก่งระดับทำงานทุกอย่างผ่านฉลุยโดนไม่ต้องปรึกษาใครเลยรึเปล่า? ถ้าหากคำว่าเพื่อนของคุณจะต้องมีสิ่งเหล่านี้เป็นองค์ประกอบหลัก ผมว่าคุณไม่จำเป็นต้องเรียกคนเหล่านั้นว่าเพื่อนก็ได้นะครับ เรียกเขาเหล่านั้นแค่ “ผู้ให้ประโยชน์แก่คุณ” ก็เกินพอแล้ว การที่ผมพูดออกมาแบบนี้ไม่ได้ต้องการจะให้ใครแตกคอกัน แค่ต้องการชี้ให้เห็นว่าเพื่อนคืออะไร

                แล้วอะไรละ คือ “เพื่อน” ผมไม่รู้หรอกว่าคุณจะเรียกใครว่าเพื่อน แต่สำหรับผม เพื่อนคือคนที่ เอ่ยปากด่าเราเวลาเราไม่ยอมทำการบ้านมาแล้วขอลอกมัน แต่มันก็ไม่เคยปฎิเสธการที่ผมขอลอกมันซักครั้ง รำคาญซักนิดก็ไม่มี แถมเผลอๆรู้ด้วยว่าผมจะไม่ทำการบ้านมา เลยเตรียมทำมาเพื่อให้ผมลอกโดยเฉพาะ เพื่อน คือคนที่ เอ่ยปากบ่นเราเวลาเราใช่เงินจนหมดไปกับการซื้อของไร้สาระไม่เหลือไว้กินข้าวเที่ยงหรือซื้อของจำเป็น แต่มันก็ให้เรายืมอยู่บ่อยครั้ง เพื่อน คือคนที่ไม่ยอมทิ้งให้คุณเดินไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียวหรือนั่งเศร้าอยู่คนเดียว เพื่อนคือคนที่บ่นหิวข้าวจนจะกินหัวเราได้แต่ก็ยอมนั่งรอเราจนซื้อข้าวมานั่งลงที่โต๊ะ เริ่มกินพร้อมกันและยอมนั่งรอเราเวลาที่เราช้า เพื่อนคือคนที่มักจะพูดคำจริงออกมาแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง แต่เราก็ไม่โกรธมันทั้งๆที่ถ้าเป็นคนอื่นปาดนี้เราก็โดดถีบยอดหน้ามันไปแล้ว เพื่อนคือคนที่เวลาเรานั่งร้องไห้ฟูมฟาย เสียใจมันก็จะคอยเดินเข้ามาตบหลังลูบไปมาแล้วพูดขึ้นว่า “อย่าร้องไห้ดิมึง ตาบวมไม่สวยนะเว้ย แต่ไม่เป็นไรมึงยังมีกูเสมอ” คือคนที่เวลาเราขาดเรียนมันจะชอบโทรมาถามว่า “ยังไม่ตายใช่มั๊ย?” คือคนที่พูดจาเหมือนด่าเราตลอดเวลาแต่มันกลับฟังแล้วจริงใจกว่าพวกสุภาพแต่ตอแหลบางคน นี่ไง คำว่าเพื่อนสำหรับผม

                เมื่อก่อนคำว่าเพื่อนคืออะไรผมก็ไม่แน่ใจหรอกนะครับ แต่เมื่อเวลาผ่านไป อะไรหลายๆอย่างก็ทำให้ผมได้รู้ว่า ไอ้คนๆนี้แหละที่เราควรจะเรียกมันว่าเพื่อน ไม่ใช่คนที่พอเห็นว่าเราหน้าตาขี้เหร่กับมาคบกับเราเพื่อนหวังว่าจะดูดีกว่าเรา ไม่ใช่คนที่มาคบกับเราเพราะบ้านเรารวยล้นฟ้า ไม่ใช่คนที่มาคบเพราะกะเกาะเรามีชื่อเสียง และไม่ใช่กะจะมาคบกับเราเพราะเอาไว้ลอกงาน การบ้าน หรือใช้เราทำงานกลุ่มเท่านั้น  ถ้าคบกับคนแบบนั้นในบางทีที่เราไม่เหลืออะไรแล้ว คนพวกนั้นก็จะจากไป ทำราวกับเราเป็นตัวหน้ารังเกียจ เมินเฉยและไม่ยอมพูดกับเราราวกับกลัวเสนียดจากตัวเราจะกระเด็นไปติดตัวมัน คนเหล่านั้นไม่เรียกว่าเพื่อนหรอกครับ อย่าไปยุ่งกับพวกนั้นเลย เพื่อนดีๆยังมีอีกมากมายหลายแสนคน แม้แต่ละคนจะแสดงออกต่างๆกันไป อาจจะเป็นเพื่อนในห้องเรียน เพื่อนในโรงเรียน เพื่อนต่างโรงเรียน เพื่อนต่างจังหวัดหรือเพื่อนจากต่างประเทศก็แล้วแต่ เพื่อนคือคนที่ยอมจับมือกับคุณไว้ตลอดเวลาแม้ว่าเราจะพามันเดินบุกหนามลุยไฟแค่ไหน เขาคนนั้นจะคอยฉุดคุณให้ลุกขึ้นในวันที่คุณท้อแท้และไม่มีใคร คือคนที่คอยผลักเราให้เดินต่อไปเรื่อยๆไม่จมปรักอยู่กับที่ คือคนที่คอยตบเรียกสติเราในวันที่เราหน้ามืดตามัว คือคนที่คอยชักนำเราไปในเส้นทางที่ถูกมากกว่าจะปล่อยให้เราหาทางไปสู่ความสำเร็จเอง ดังนั้นเวลาคุณเลือกเพื่อน ผมขอให้คุณเลือกดีๆ ไม่ต้องรีบร้อน รับรองซักวันหนึ่ง คุณจะเจอคนที่ยอมเดินจับมือไปพร้อมกับคุณ